انور مسعود کی ایک نظم

[دوست]

پپو سانوں تنگ نہ کر توں
بڑے ضروری کم لگے آں
سوچیں پئے آں ہنڑ کی کرئیے
روٹی شوٹی کھا بیٹھے آں
لسی شسی پی بیٹھے آں
حقے دا کش لا بیٹھے آں
پونجھ پانجھ کے اندروں باہروں
پانڈے وی کھڑکا بیٹھے آں
سوچیں پئے آں ہنڑ کی کرئیے
ویکھ لیاں نیں سب اخباراں
تھُل بیٹھے آں سارے ورقے
پڑھ بیٹھے آں سارے اکھر
سارے حرف سُنا بیٹھے آں
سوچیں پئے آں ہنڑ کی کرئیے
کیسے کیسے اسلحے بن گئے
وڈے وڈے مسئلے بن گئے
وڈے شہر وسا بیٹھے آں
سارا چین گنوا بیٹھے آں
سوچیں پئے آں ہنڑ کی کرئیے
رزق سیاست عشق کویتا
کجھ وی خالص رہن نہ دتا
ساری کھیڈ ونجا بیٹھے آں
دُودھ وچ سِرکا پا بیٹھے آں
سوچیں پئے آں ہنڑ کی کرئیے
جی کردا سی ووٹاں پائیے
مارشل لاء توں جان چھڈائیے
ووٹاں شوٹاں پا بیٹھے آں
اے جمہوری رولا رپا
کِنّے سال ہنڈا بیٹھے آں
سوچیں پئے آں ہنڑ کی کرئیے
سودا کوئی پُجدا ناہیں
کوئی رستہ سُجھدا ناہیں
رستے دے وچ آ بیٹھے آں
سوچیں پئے آں ہنڑ کی کرئیے

 

[عبدالقیوم چوہدری]

کوئی رستہ سُجھدا ناہیں
رستے دے وچ آ بیٹھے آں

سوچیں پئے آں ہنڑ کی کرئیے​

دھرنے دیندے نہیں پئے