پنجابی نعتاں تے حمداں

یوسف سلطان

محفلین
میں ایہہ لڑی" پنجابی دیاں نعتاںتے حمداں" لئی بنائی اے،تے ہور وی جس کسی بھرا تے بھین نے اپنی پسند دی پنجابی نعت یا حمد لکھنی ہووے اوہ لکھ سکدا اے ۔

ہجر فراق نبی وچ رو کے
دکھ درداں دا گارا گو کے
سبھ توں اپنا آپ لکو کے
اک نواں نقش اتاریا اے
نعتاں دا میحل اساریا اے

حفیظ احمد
 

یوسف سلطان

محفلین

ایہو سدا سوچ دا معیار ہوناں چاہی دا
اللہ دے حبیب نال پیار ہونا چاہی دا

سانوں یارِ غار نے ایہہ دسیا اے دوستو
سب کچھ سوہنے توں نثار ہونا چاہی دا

حضرت صدیق دے ایہہ دل دی تمنا سی
یار دے مزار نال، مزار ہونا چاہی دا

ساڈے اتے ہو جان، اللہ ایہہ عنایتاں
جیوندے جیوندے سوہنے دا دیدار ہوناں چاہی دا

جیہڑے تیرے نام دیاں محفلاں سجاندے نیں
اوہناں بیلیاں دا بیڑا پار ہوناں چاہی دا

نام لواں جدوں تیرا مرے من موہنیاں
بِناں پیتے اکھاں چ خمار ہوناں چاہی دا

لج پال سوہنے دیاں نظراں دے سامنے
گھر ہوناں چاہی دا مزار ہوناں چاہی دا

دم دم خیر منگے جیہڑا تیرے دم دی
دنیا چ ایسا وی کوئی یار ہونا چاہی دا

یاد کرو جیہڑے ویلے اپنے غلاماں نوں
ساڈا وی غلاماں چ شمار ہونا چاہی دا

لباں تے نیازی ہون ساہ جدوں آخری
اوس ویلے سوہنے دا دیدار ہوناں چاہی دا


(عبدالستار نیازی)​
 

یوسف سلطان

محفلین

محمد مصطفٰی(صلی اللہ علیہ وسلم) ساڈے نبی ایہناں نوں بدرِمنیر آکھاں
محبوب حق تعالیٰ نیں ساڈے لئی بشیر آکھاں

جہاں وچ کوئی نہیں آیا نہ آوے گا مثل ایہناں
ایہہ رحمت بن کے آئے نیں کیوں نہ محبوب قدیر آکھاں

ہےاعلیٰ مرتبہ رکھن نبوت تے رسالت وچ
حتم المرسل رب دے نیں انبیا دے امیرآکھاں

اُمت دی فکرمندی دا رب اَگے التجاءکردے
ایہو جہےخلق والے نوں کیوں نہ اپنا پِیر آکھاں

ہے اساں گنہگاراں لئی شفاعت تے شفیق آئے
سی گلزار کُل عالم محبت دی تصویر آکھاں

ہنیرے وچوں کڈھ سوہنے وکھائی انوار دی بارش
میں اوس سوہنے دی گلیاں دا بن کے سفیر آکھاں

جہاں والیاں نوں تو مولا ایہناں دا آشنا کر دے
میں ہوواں پاک ہستی دا ادنیٰ جیہا فقیر آکھاں

عجب اک انقلاب آیا عرب دی پاک دھرتی تے
ہے دین مصطفیٰ(صلی اللہ علیہ وسلم)یوسف ہدایت دی تفسیر آکھاں

(چاچا محمد یوسف)
 

یوسف سلطان

محفلین
نبی (صلی اللہ علیہ وسلم )دی دید کرا دے رب
بُھل جاون دے دُکھڑے سب

تہاڈے ذکرچ لنگھے دن
تہاڈے ذکر چ بیتے شب

تہاڈی یاد چ رہاں مشغول
شوال ہوے جاں ہووے رجب

در تے آن کھلوتا ہاں
بِھجیں پلکیں مہر بلب

ایہو کراں دعاواں نت
نعت لکھن دا آوے ڈھب

شہر ای کملی والے دا
سہج سبھائے دھریں تو پب

جد حفیظ دی نکلے جان
وچ مدینے دینا دب

حفیظ احمد​
 

یوسف سلطان

محفلین

سلطان مدینے دے، سنو عرض غریباں دی
تیرے باجھ میرے آقا کوئی تھاں نئیں غریباں دی
کی میش کراں آقا، کجھ کول نئیں میرے
خالی جھولی تے اتھرو نے، ایہ سوغات غریباں دی
جیویں بُڈھڑی مائی نوں، تُساں گھڈڑی چوائی سی
جیویں حبشی نوں رنگیا سی، ساری گل نصیباں دی
کئی سِکدے آون نوں، تیرا درشن پاون نوں
ہائے سفر دی دوری اے، مجبوری غریباں دی
تیری اُمت تے یا شاہا ڈاڈھا اَوکھا ویلا آیا اے
ایہ غلطیاں ساڈیاں نے، اساں دین بھُلایا اے
لِلہ معاف کرو مدنی، کوئی تھاں نئیں غریباں دی
اج جگ وچ یا آقا، سستا خون مسلماناں دا
عراق وچ کی ہویا اے، کہڑا حال افغاناں دا
لِلہ مدد کرو مدنی، کوئی واہ نئیں غریباں دی
اج مسجد نبوی وچ کِیڈے کرم کمائے مدنی
اونہاں سوھنیاں چھتریاں ہیٹھہ،مینوں سجن ملائے مدنی
جدوں راضی خدا ہوندا اے، کراؤندا دید حبیباں دی
میرے سجناں نے فرمایا، کوئی نعت بنا ریاست
نالے لکھ کے وکھا سانوں، نالے پڑھ کے سُنا ریاست
ایہہ دَین میرے سجناں دی اِیہناں طبیباں دی

(مولانا ریاست علی طاھری)​
 

یوسف سلطان

محفلین
قدماں نوں چم کے روڑے، ہیرے تے لعل بن گئے
سوہنے دے در دے زرے، بدر و ہلال بن گئے
جناں تے نظراں پیاں رب دے حبیب دیاں
مدنی کریم دیاں، جگ دے طبیب دیاں
حضرت اویسؑ بن گئے، حضرت بلالؓ بن گئے
کعبے دا نوری اجالا، جالی حضور دی اے
عرشان توں اعلیٰ و ارفع، جالی حضور دی اے
جالی نوں چمن والے، غوث ابدال بن گئے
مرسل غلام سارے میرے حضور دے نے
جگ تے نظارے سارے اسے حضور دے نے
بدو صحابی بن گئے، نظراں دے نال بن گئے
لبّاں تے مہراں لگیاں، بولن دی جاچ بھل گئی
اتے زبان تائیں کھولن دی جاچ بھل گئ
جاکے مدینے اتھرو میرے سوال بن گئے
طیبہ دی یاد آ کے سینہ جلائی جاوے
جھلی نہ میرے کولوں لمبی جاوے
سائم جدائی اندر گھڑیاں دے سال بن گئے

(مولانا ریاست علی طاھری)​
 

یوسف سلطان

محفلین

منقبت: کیوں رُس گیوں میرے نال وے

جانے دل دے توں حال سجناں
کیوں رُس گیوں میرے نال وے

تیرے بناں میں رہ نہیں سکدی
باندی ہاں کجھ کہہ وی نہیں سکدی
میرے رو رو گزرے سال وے
کیوں رُس گیوں میرے نال وے

ناں مہندی ناں ونگاں پائیاں
نام تیرے دیاں پئیاں دہائیاں
سندھ، پنجاب تے نارووال وے
کیوں رُس گیوں میرے نال وے

کھاون پیون سب بھلایا اے
مرضاں عشق دیاں گھیرا پایا اے
میرا وانگ شیدایاں حال وے
کیوں رُس گیوں میرے نال وے

ناں کھادا، ناں بھری گھڑولی
لٹ لیا سجناں، تیری بولی
کھاؤ رحم تے کرو خیال وے
کیوں رُس گیوں میرے نال وے

وقت نزاع دے پھیرا پاویں
سجناں کلمہ یاد کراویں
میرا ہور نہیں کوئی وی سوال وے
کیوں رُس گیوں میرے نال وے

ریاست علی نوں نہیں ول منگنے دا
دے صدقہ توں پیر سوہنے دا
کراں خوشیاں تے پاواں دھمال وے
کیوں رُس گیوں میرے نال وے

وچھڑ کے سوہنا جی نہیں سکدا
زہر جدائی دا پی نہیں سکدا
میرے رو رو گزرے سال وے
کیوں رُس گیوں میرے نال وے

پیار تیرے دیاں پئیاں دہائیاں
سانوں لگیاں راس نہ آئیاں
کجھ نہ رکھیا توں وی خیال وے
کیوں رُس گیوں میرے نال وے

ہجر دے صدمے جِند نہیں جھلدی
گل نال لا، مِنتاں کردی
تیرے پَیراں وچ رکھنی آں وال وے
کیوں رُس گیوں میرے نال وے

رب دی سونہہ، نہیں مندڑا بولیا
پیار تیرے دا بھید نہیں کھولیا
کِسے وَیری نے چلائی اے چال اے
کیوں رُس گیوں میرے نال وے

باجھ تیرے میں مرمر جاواں
من جا ڈھولا واسطے پاواں
پیلا ہوگیا رنگ میرا لال وے
کیوں رُس گیوں میرے نال وے

تکدی سجناں میں تیریاں راہواں
سامنے رہو میں ویکھی جاواں
میرا ہور نہیں کوئی سوال وے
کیوں رُس گیوں میرے نال وے

(مولانا ریاست علی طاھری)​
 

یوسف سلطان

محفلین
ساڈے ول سوہنیا نگاہواں کدوں ہونیاں،
دسو منظور اے دُعاواں کدوں ہونیاں،

اک اک ذرے وچ رکھیاں شفاواں نیں،
بوسے تیرے قدماں نوں دتے جنہاں رہواں نیں
ساڈیاں نصیباں وچ او رہواں کدوں ہونیاں،
ساڈے ول سوہنیا،نگاہواں کدوں ہونیاں

ہجر دے بیماراں نوں شفاواں کدوں ہونیاں،
ساڈے ول سوہنیا،نگاہواں کدوں ہونیاں،

تِکھیاں جدائیاں دیا،تُپاں دل ساڑیا
اینی گل دس دیو،خدائی دیا لاڑیا،
تُپاں کدوں مکنیاں تے چھاواں کدوں ہونیاں،
ساڈے ول سوہنیا،نگاہواں کدوں ہونیاں،

رو،رو ساری عمر جدائی اچ گالی اے،
ہُن ساڈی زندگی دی شام ہون والی اے،
معاف ماہی ساڈیاں خطاواں کدوں ہونیاں
ساڈے ول سوہنیا،نگاہواں کدوں ہونیاں

عشق دے بیماراں نوں،دارو کوئی نی چاہیدا،
ایہناں دا علاج ہے،دیدار سوہنے ماہی دا
عشق دے بیماراں نوں شفاواں کدوں ہونیاں،
ساڈے ول سوہنیاں نگاہواں کدوں ہونیاں،

آقا ایہو صدراں نے سینے وچ پالیاں،
ویکھاں گا میں کدوں روزے دیاں جالیاں،
سجن اُتے تیریاں عطاواں کدوں ہونیاں،
ساڈے ول سوہنیا،نگاہواں کدوں ہونیاں
(محمد علی سجن)
*صَلُّوا عَلَى الْحَبِيْب - صَلَّى ﷲُ تَعَالٰى عَلٰى مُحَمَّد
صَلَّى ﷲُ علیہ واٰلِہٖ وَبَارِکْ وَسَلِّمْ

نعت خوان:علی گوہر

 

یوسف سلطان

محفلین
جد پتا اے دنیا فانی اے
بس چار دِناں دی کہانی اے
نہ ایویں ویلا ویران کرو
بس رب دی حمد بیان کرو

جد پتا اے اوپر بیٹھا اے
ہر نیت دا او راکھا اے
فیر نیتاں ول دھیان کرو
بس رب دی حمد بیان کرو

جد پتا اے حساب وی دینا اے
عملاں دا جواب وی دینا اے
فیر عملاں ول دھیان کرو
بس رب دی حمد بیان کرو

جد پتا اے حکومت اوہدی اے
دین اوہدا اے دنیا اوہدی اے
نہ حکومتاں ول دھیان کرو
بس رب دی حمد بیان کرو

ثمینہ کوثر​
 

فاخر رضا

محفلین
اتنی پیاری بولی ہے کہ دل چاہتا ہے پڑھتے چلے جاؤ مگر سمجھ کم کم آتی ہے، پھر بھی ثواب کی نیت سے تمام ہی پڑھ لیں. کوئی بہن یا بھائی مشکل الفاظ کے معنی لکھ دے. جملوں کا مطلب تو سمجھ آجاتا ہے. پلیز
 

یوسف سلطان

محفلین
اتنی پیاری بولی ہے کہ دل چاہتا ہے پڑھتے چلے جاؤ مگر سمجھ کم کم آتی ہے، پھر بھی ثواب کی نیت سے تمام ہی پڑھ لیں. کوئی بہن یا بھائی مشکل الفاظ کے معنی لکھ دے. جملوں کا مطلب تو سمجھ آجاتا ہے. پلیز
جی فاخر بھائی پوچھیں آپ جو الفاظ مشکل ہیں. کوشش کرتا ہوں بتانے کی.
 
Top