پنجابی بال نظماں :کتاب (سجرے پُھل )۔۔ شاعر: محمد اکرم قلندری

[یوسف سلطان]

سجرے پھل

پیار دے سجرے پُھل کِھڑاؤ
گلی گلی ہر تھاں مہکاؤ

سارے دیس دے شہر پیارے
جِسراں چمکن چن ستارے
علم دا چانن خوب پھیلاؤ

پیار محبت ساڈا گہنا
اَساں اکھٹیاں مِل کے رہنا
دُکھیاراں نوں سینے لاؤ

کیہ بھرواسا شہ زوراں دا
بنو سہارا کمزوراں دا
دوجیاں لئی جیوو مر جاؤ

گرمی ہوئے بھانویں سردی
اک دوجے دے بن جاؤ دردی
روندیاں نوں وی تُسیں ہساؤ

پیار دے سجرے پُھل کِھڑاؤ
گلی گلی ہر تھاں مہکاؤ​

 

[یوسف سلطان]

استاد دا مقام

جگ اُتے اُچا استاد دا مقام ایں
سب نوں پڑھاندا دل نال صبح شام ایں

زندگی تے بن دی اے اوس بامراد دی
کیتی جنہے دلوں ہو کے قدر استاد دی

میرے استاد دے تے رتبے ہی عالے نیں
کیتے جنہے علماں دے دل چ اُجالے نیں

کر کے وکھایا ایسا ادب کمال دا
تائیو ہویا چرچا علامہ اقبال دا

جہدے اُتے ہندی استاد دی نگاہ اے
اُہنوں مِل جاندی سدھی دنیا تے راہ اے

کسے وی میدان وچ اوہ نئیں کدی ہار دا
جیہڑا استاد اُتوں جند جان وار دا

بولدے ایہہ ایسی مٹھی پیار دی زبان نیں
ایہناں کئی وگڑے بنائے انسان نے

ایہناں دیاں قدماں چہ ویکھی میں سکندری
لِکھاں کیہ میں شان استاد سی قلندری
​

 

[رومانہ چوہدری]

عمدہ شراکت۔

 

[یوسف سلطان]

چنگے یار

جس دے جگ تے چنگے یار
سمجھو اوہدا بیڑا پار

مندیاں دے نہ نیڑے جاؤ
چنگے چنگے یار بناؤ

چنگی نئیں مندیاں دی یاری
ایہہ یاری تے نِری خواری

پڑھن ویلے جو پھرن آوارہ
ضائع کرن جو ویلا سارا

اوہ جگ اُتے دھکے کھاندے
آکھاں مَل مَل کے پچھتاندے

چھڈو بیلیو گیم اچ جانا
موبائلاں نوں ہتھ نہ لانا

دل پڑھائیاں دے وچ لاؤ
فسٹ پوزیشن لے کے آؤ

چیتے رکھنا گل اک میری
شان علم دی بڑی اُچیری

جو ماں باپ دا کہنا من دے
اوہ پڑھ لکھ کے افسر بن دے

بڑے قلنؔدری لگدے پیارے
عزت کر دے لوکیں سارے​