غدیر زھرا
لائبریرین
ایس لڑی وچ میں کئیاں شاعراں دے باراں ماہے ونڈاں گی۔
باراں ماہ (بابو فیروز دین شرف)
چیتر چین نہ آوے دل نوں، تیرے باجھوں پیارے جی
میں ہاں تیرے در دی بردی، ملے تیرے دوارے جی
تیرے باجھوں ڈبدی بیڑی، کہڑا میری تارے جی
'شرف' بندی دی آس پجائیں، دیویں جھبّ دیدارے جی
چڑھے ویساکھ مہینے مینوں، خوشی نہ کوئی بھاندی اے
سیج پھلاں دی سینے اندر، سو سو سولاں لاندی اے
سول سول وچ سو سو سولی، جگروں رتّ چلاندی اے
دن رووے ایہہ 'شرف' وچاری راتیں حال ونجاندی اے
جیٹھ جگر دی رتّ وگا کے، لکھ لکھ نامیں گھلے جی
کیکر پہنچا قدماں اندر، زر نہ میرے پلے جی
کھنبھ ملن جے کدھروں مینوں، آواں کر کے ہلے جی
تیرے باجھوں 'شرف' بندی نوں، کوئی پاسہ نہ جھلے جی
ہاڑ مہینے ہوکے بھر بھر، ترلے کردی رہندی ہاں
آویں ماہی، آویں ماہی، پڑھدی اٹھدی بہندی ہاں
دکھ وچھوڑا تیرا دلبر، مر مر کے پئی سہندی ہاں
وقت صبح دے حال ہوا نوں، 'شرف' بندی میں کہندی ہاں
ساون سیس گندا کے سئیاں، ہار سنگار لگائے نے
سر تے سالو شگنا والے، ریجھاں نال سجائے نے
مٹھے مٹھے گیت ماہی دے، سبھناں رل مل گائے نے
'شرف' وچاری دکھیاری نے، رو رو نیر چلائے نے
بھادوں بھاہ ہجر دی بھڑکے، سجنا میرے سینے ہن
جھولیاں اڈیاں رگڑاں اڈیاں، بخشو دید-خجینے ہن
دل میرے دی مندری اندر، جڑدے نور-نگینے ہن
گزر گئے نے 'شرف' بندی دے، رو رو چھ مہینے ہن
اسو آس نہ ہوئی پوری، پائے لکھ وسیلے میں
جندڑی مکی تانگھ نہ چکی، ہو گئی سکّ کے تیلے میں
چو چو خون جگر دا سارا، کیتے نین رنگیلے میں
'شرف' سجن ہن مکھڑا تیرا، ویکھاں کہڑے حیلے میں ؟
کتک کٹک دکھاں دے آئے، ہو گئے دل دے بیرے نے
دنیاں ساری موج اڈاوے، بھاگ نکرمے میرے نے
کلمل آئی جان وچاری، پا لئے دکھاں نے گھیرے نے
'شرف' بندی ہے کوجھی سائیاں، تیرے شان اچیرے نے
مگھر موجاں مار مکایا، راکھا ربّ سفینے دا
کیکر پاواں پاک حضوری، ولّ نہ کسے قرینے دا
دوزخ وانگ نہ ٹھنڈا ہووے، بھامبڑ میرے سینے دا
'شرف' گھڑی اک چین نہ دیندا، برہوں اوس نگینے دا
پوہ نہ پونہدا دارو کوئی، لائے ٹلّ طبیباں نے
کرن دعاواں دین دواواں، لائے زور حبیباں نے
حال میرے تے ہنجھو کیرے، رو رو کلّ رقیباں نے
مرض عشق دی ایسی لائی، مینوں 'شرف' نصیباں نے
ماگھ ملے جے ماہی میرا، تن من اپنا واراں میں
پھلّ توہیدی شکل وکھائی، بلبل وانگ پکاراں میں
رات وصل دی چن کے سئیؤ، سوہنی سیج سواراں میں
'شرف' ملے جے جام وصل دا، لکھاں شکر گزاراں میں
پھگن پھلے گلشن میرے، ملیاں آن نویداں نے
وانگوں کلیاں ٹاہ ٹاہ کرکے، کھڑیاں کل امیداں نے
بانکے ماہی، ڈھول سپاہی، آن کرائیاں دیداں نے
رات برات 'شرف' ہے میری، دن دے ویلے عیداں نے
باراں ماہ (بابو فیروز دین شرف)
چیتر چین نہ آوے دل نوں، تیرے باجھوں پیارے جی
میں ہاں تیرے در دی بردی، ملے تیرے دوارے جی
تیرے باجھوں ڈبدی بیڑی، کہڑا میری تارے جی
'شرف' بندی دی آس پجائیں، دیویں جھبّ دیدارے جی
چڑھے ویساکھ مہینے مینوں، خوشی نہ کوئی بھاندی اے
سیج پھلاں دی سینے اندر، سو سو سولاں لاندی اے
سول سول وچ سو سو سولی، جگروں رتّ چلاندی اے
دن رووے ایہہ 'شرف' وچاری راتیں حال ونجاندی اے
جیٹھ جگر دی رتّ وگا کے، لکھ لکھ نامیں گھلے جی
کیکر پہنچا قدماں اندر، زر نہ میرے پلے جی
کھنبھ ملن جے کدھروں مینوں، آواں کر کے ہلے جی
تیرے باجھوں 'شرف' بندی نوں، کوئی پاسہ نہ جھلے جی
ہاڑ مہینے ہوکے بھر بھر، ترلے کردی رہندی ہاں
آویں ماہی، آویں ماہی، پڑھدی اٹھدی بہندی ہاں
دکھ وچھوڑا تیرا دلبر، مر مر کے پئی سہندی ہاں
وقت صبح دے حال ہوا نوں، 'شرف' بندی میں کہندی ہاں
ساون سیس گندا کے سئیاں، ہار سنگار لگائے نے
سر تے سالو شگنا والے، ریجھاں نال سجائے نے
مٹھے مٹھے گیت ماہی دے، سبھناں رل مل گائے نے
'شرف' وچاری دکھیاری نے، رو رو نیر چلائے نے
بھادوں بھاہ ہجر دی بھڑکے، سجنا میرے سینے ہن
جھولیاں اڈیاں رگڑاں اڈیاں، بخشو دید-خجینے ہن
دل میرے دی مندری اندر، جڑدے نور-نگینے ہن
گزر گئے نے 'شرف' بندی دے، رو رو چھ مہینے ہن
اسو آس نہ ہوئی پوری، پائے لکھ وسیلے میں
جندڑی مکی تانگھ نہ چکی، ہو گئی سکّ کے تیلے میں
چو چو خون جگر دا سارا، کیتے نین رنگیلے میں
'شرف' سجن ہن مکھڑا تیرا، ویکھاں کہڑے حیلے میں ؟
کتک کٹک دکھاں دے آئے، ہو گئے دل دے بیرے نے
دنیاں ساری موج اڈاوے، بھاگ نکرمے میرے نے
کلمل آئی جان وچاری، پا لئے دکھاں نے گھیرے نے
'شرف' بندی ہے کوجھی سائیاں، تیرے شان اچیرے نے
مگھر موجاں مار مکایا، راکھا ربّ سفینے دا
کیکر پاواں پاک حضوری، ولّ نہ کسے قرینے دا
دوزخ وانگ نہ ٹھنڈا ہووے، بھامبڑ میرے سینے دا
'شرف' گھڑی اک چین نہ دیندا، برہوں اوس نگینے دا
پوہ نہ پونہدا دارو کوئی، لائے ٹلّ طبیباں نے
کرن دعاواں دین دواواں، لائے زور حبیباں نے
حال میرے تے ہنجھو کیرے، رو رو کلّ رقیباں نے
مرض عشق دی ایسی لائی، مینوں 'شرف' نصیباں نے
ماگھ ملے جے ماہی میرا، تن من اپنا واراں میں
پھلّ توہیدی شکل وکھائی، بلبل وانگ پکاراں میں
رات وصل دی چن کے سئیؤ، سوہنی سیج سواراں میں
'شرف' ملے جے جام وصل دا، لکھاں شکر گزاراں میں
پھگن پھلے گلشن میرے، ملیاں آن نویداں نے
وانگوں کلیاں ٹاہ ٹاہ کرکے، کھڑیاں کل امیداں نے
بانکے ماہی، ڈھول سپاہی، آن کرائیاں دیداں نے
رات برات 'شرف' ہے میری، دن دے ویلے عیداں نے
جو معنی آپ نے سمجھے وہ درست ہیں باقی کچھ یوں ہیں
)